Tuesday, August 27, 2013

101 Days with Him (part1)



                Sept 1, 2012 3:00 AM

                Malalim na ang gabi maya maya lang sisikat na si haring araw. Hindi ko alam kung bakit hindi ako makatulog. Ang utak ko lumilipad kung saan saan. Hindi mawari kung bakit hindi ako dalawin ng antok. Parang ewan na nakatingin sa orasan. Naalala  ko yung Japanese film na napanood ko just few weeks ago, sabi nila pagpatak ng alas-tres maraming kababalaghan ang pwedeng mangyari tulad ng may multo na pwedeng magparamdam sayo or worst bigla na lang sasambulat sa paningin mo. Bigla akong kinilabutan sa iniisip ko. “Kung may multo man sa kwarto na ‘to please lang magpakita ka” Parang sirang nasambit ko sa kawalan. Sampung minutong lumipas wala naming lumalabas. Nasisiraan ata ko ng bait at hindi ko alam at bakit ako nagaabang ng multong magpapakita sa akin. Siguro kailangan ko lang na may makakausap. Kung ano anu n lang ang naiisip ko. Gusto ko malasing pero hindi naman ako marunong uminom. I want to go out somewhere pero hindi ko alam kung saan naman. “Bahala na si Batman” sabi ko sa sarili ko. Lumabas ako ng bahay naka black sando at pajamas. Bago ko pa man buksan ang gate naming bigla ako nakaramdam ng lamig. Dali dali ako bumalik sa kwarto ko para ko para kumuha ng jacket na nabili ko sa Bench kahapon.
                Nagsimula akong maglakad at hindi ko alam kung saan ako patutungo. Samut saring bagay ang bigla na lang bumabalik sa nakaraan ko. Nandyan yung pinagalitan ako ng boss ko kahapon dahil hindi ko natapos yung pinapagawa nya on time. Naisip ko din yung kinain ko kagabi na ewan ko ba hindi ko alam menudo o afritada yung niluto nung kasambahay namin. Ilang sandali pa bigla ko na lang naisip yung pagkamatay ng nagiisang kapatid ko. Biktima sya ng hit n run nangyari dun sa kanto malapit sa amin. Dalawang taon na din nung nangyari ang bagay na yun. It was a tragic experience for me. Sa umpisa nahirapan ako tanggapin ang bagay na yun pero kinalaunan natanggap ko na din. Si Yuki ang nagiisang kapamilya ko. Ngayon nakikitira na lang ako sa Lola ko kasama ang manyakis kong tiyuhin.
                Hindi ko namamalayan malayo na pala ang nalalakad ko mula sa bahay namin. Nasa tapat na ako ng 7 11. Naisip kong bumili ng kape, coke o kung anuman ang madampot ko. Papasok pa lang ako ng nabundol ako ng isang lalaking nakahood. Hindi ko alam pero mukhang nagmamadali. Hindi ko na lang pinansin.
                Lumabas na ako ng 7 11. Naisip ko ng bumalik ng bahay at matulog. Tinignan ko yung laman ng plastic na pinamili ko. Nagulat ako bakit may isang kahang Marlboro lights sa plastic. Bigla ko naalala “Sir Yosi din ba? Marlboro Lights?” Inalok pala ako nung boy dun sa counter and unconsciously tumungo na lang ako. “Hays ano bang nangyayari sa akin?” Sambit ko sarili ko. I don’t smoke at lalong ayoko nakakaamoy ng sigarilyo.  May nakita akong trashcan malapit sa tabi at akmang itatapon ang sigarilyo nang biglang may nagsalita sa likod ko.

“Sir kung itatapon nyo ho yan pwede bang hingin ko na lang sa inyo? Sayang kasi”. 
Lumingon ako sa may likod ko at nakita ko yung lalaking nakahood na bumanga sa akin kanina. 

               

“Ngayon lang kita nakita dito. Bago ka lang ba?”
“2 weeks na din siguro hindi lang ako naglalalabas sa apartment ko. Taga Nueva Vizcaya talaga ako. Medyo napagod na kasi ako saka nasasakal na ako sa parents ko.”
“Magisa na lang ako. Both of my parents dies 2 years ago at yung nagiisa kong kapatid just recently lang.”
“Sorry..” Malungkot na pagtugon nito
“Its ok. Thanks”
“Thank you din pala sa Yosi.”
“Bakit ka nga pala nagmamadali kanina? “
“Ah ayun ba? Bibili sana ako ng yosi kaso nalaglag ko yata yung pitaka ko kaya nagmadali ako. Mabuti na lang nakita ko kagad”
“Magkano ba laman nyan?”
“ P100 saka ilang barya”
Napahagikhik ako nung nalaman ko yun.
“Nandito kasi yung rosary na bigay ni Lola bago sya namatay. Eto yung ginagamit nya palagi kapag may sakit ako at pinagrorosaryo nya ako.” Pinakita nya yung black rosary na halata ang pagkakaantigo.
“Pasensya na hindi ko alam”
“Ayos lang. Ako pala si IAN”
“Jake” pakilala ko.

to be continued...


No comments:

Post a Comment